Geen plek voor uitvinding staat vernieuwing in de weg

Een multinational vroeg mij om een productenopstelling te begeleiden. Ambitieuze jonge managers vanuit verschillende afdelingen wilden een dag organiseren waarbij, door een deskundige jury, gekeken werd naar „oude” mooie uitvindingen die nu in de mottenballen zaten. Verschillende uitvindingen waren projecten geweest waar ongeveer 20 mensen een jaar aan hadden gewerkt. Zonde van de tijd en energie vonden ze.

De fabriek waarin we nu samenwerkten was niet het hoofdkantoor, die zat in de hoofdstad. Toen ik vroeg “Als jullie een familie zouden zijn wat zou het hoofdkantoor dan wezen en wat jullie?” “Het hoofdkantoor is de strenge vader en wij kleine kinderen.” zei de meerderheid. Om uit te zoeken hoe het kwam dat de mooie uitvindingen het levenslicht nooit hadden gezien heb ik met de vraagsteller, die deze vraag had, de representanten opgesteld.

Één voor één kozen ze zelf de plek in de ruimte waar ze het liefste wilden staan. Eerst 1. de directie van het hoofdkantoor die met het gezicht voor de helft de ruimte inkeek en voor de helft naar buiten, daarnaast 2. de afdeling marketing die regelmatig iets voor de directie wilde staan (zonder succes), vervolgens 3. afdeling Innovatie, 4. de lokale fabriek en als laatste 5. de productie afdeling. Iedere representant voelde zich goed in de rij.

Toen ik het element 6., risico, inbracht ging het staan in de rug van productie met de kin tegen zijn schouder. Representant 1 t/m 4 gingen zo op lijn staan dat ze geen contact hadden met risico. Op navraag of dit in het echt ook zo ging werd door het hele publiek instemmend gereageerd. Het werd tijd om 7. uitvindingen in te brengen die ver weg ging staan omdat het via 2. (afdeling marketing) naar binnen wilde komen maar twee keek niet eens op. 1. (directie hoofdkantoor) was verbaasd omdat uitvindingen van binnenuit kwamen, terwijl hij dat van buitenaf had verwacht. Alleen productie was werkelijk geïnteresseerd.

Daarna lieten we representant 8. innovaties het veld in gaan en deze werd feestelijk verwelkomt door iedereen en hij voelde zich ook zeer gewenst. Ik vroeg of de vraagsteller voldoende gezien had hetgeen hij bevestigend beantwoordde. Hij zag dat de multinational groot geworden was met het innoveren van producten. Het hele bedrijf, met al haar takken, was ingesteld op innovatie. Voor uitvindingen had de organisatie geen officiële plek vrij gemaakt in de organisatie. Nu zat uitvindingen dus op een plek die niet bestond en werd daardoor door niemand gehoord.

Twee uitkomsten van de productopstelling zouden deze managers voor de bedrijfsdag bespreken met de juryleden en met de directie: de jury zouden ze voorafgaand aan het jureren, informeren over de geschiedenis van de multinational en de plek van innovatie hierin en het ‘geen’ plek hebben voor uitvindingen. Bij de directie wilden ze de vraag neerleggen of ze een officiële plek wilden creëren voor uitvindingen in de organisatie of niet.

Een uitvinding is een technisch haalbaar product waar niemand om gevraagd heeft zoals de iPad en de auto. Henry Ford zei over zijn tijdgenoten:” ze willen allemaal betere paarden omdat ze het concept auto nog niet snappen”. Een innovatie is een verbeterd product.