Systemisch acteren met internationale studenten

Met acteurs van het Theater van de Onderdrukten heb ik een avond georganiseerd om ons bezig te houden met Systemisch Acteren. Dit samen met studenten uit verschillende landen. Locatie: Academie Minerva in Groningen.

Na een opwarmoefening om met al je vezels te luisteren, tellen tot tien zonder dat twee of meer mensen iets zeggen, starten we de avond.

Plek aanvoelen

Eerst gaan alle acteurs in tweetallen voelen wat de beste plek ten opzichte van elkaar is. Één heeft een bekende van hem of haar in gedachten en de ander gerepresenteerd die. Die persoon kan b.v. hoger, gelijk of onder je staan in je organisatie en deze persoon staat stil. De ander voelt waar – voor, achter of naast de persoon – de beste plek is om te wezen. Ze informeren elkaar steeds over hoe de plek en afstand voelt. Voor allen verrassend welke informatie ze beide krijgen door dit te voelen. B.v. Wat respectvol of fijn is en wat bedreigend, opdringerig of naar voelt.

Obstakel en doel

De tweede oefening: starten met drie acteurs die de Ik, het obstakel en het doel representeren van de vrager. Ik ziet het doel maar het obstakel voorkomt dat hij haar haalt. Ze hangt letterlijk aan zijn been. Eén voor één worden mensen die belangrijk zijn voor Ik achter hem geplaatst, ouders, vriendin, docenten, beste vriend enz. tot iedereen achter Ik staat. Per nieuw geplaatst persoon vraag ik aan Ik, het obstakel en het doel wat er verandert. Het obstakel voelt zich steeds naarder en machtelozer en het doel voelt zich steeds haalbaarder. Uiteindelijk loopt de sterker en groter geworden Ik met zijn “krachtbronnen” die hij verzameld heeft voorbij het obstakel makkelijk naar het doel.  Deze oefening ook te gebruiken voor onderhandelen met een sterker persoon. Door steeds meer personen achter Ik te zetten wordt de overkant minder sterk.

Herhalend patroon

Een acteur krijgt de vraag om een beeld te kneden van andere acteurs. Een beeld over huiselijk geweld. Dit werd een startpunt van een opstelling; de beelden kwamen tot leven, gewoon door ze vragen te stellen. De dader en het slachtoffer gaven informatie over hoe ze zich voelden en verhielden, net als de twee acteurs die daarnaast in beeld stonden. De laatste twee zeiden dat ze de dader en de situatie kenden en dat die ouder was dan de dader. Eén vertelde dat ze het geweten was van de situatie. Het slachtoffer wilde zich graag verplaatsen uit de situatie en de dader gaf aan dat er nog iemand was die we niet zagen. Hij voelde die rechts achter zich. Dus stelden we een persoon op die plek op. Het slachtoffer kreeg de mogelijkheid om te vertrekken en stond nu bij de deur. Toen helder werd dat die persoon de vader van de dader was in een ouder systeem zagen we dat het geweld een herhalend patroon was in de familie. Naarmate dit zich ontvouwde ontstond er veel meer rust in de groep. Dat het gezien werd was de start van een oplossing. Toen hebben we de opstelling gesloten. Acteurs gaven aan dat ze veel dieper gelaagd hun plek voelden dan normaal in hun spel.

Buigen voor elkaar

Na een korte pauze  werden er twee rijen gevormd. Een voor de vrouwen en één voor mannen. Aan de mannen werd verteld wat deze generaties vrouwen allemaal moeten doorstaan in hun leven en er werd de mannen gevraagd om daarvoor hun respect te tonen. De rij mannen bogen diep voor de vrouwen. Vervolgens werd de vrouwen verteld wat deze generaties mannen allemaal moeten doorstaan in hun leven en worden ze gevraagd respect te tonen voor deze mannen. En ook zij bogen diep. Daarna hebben we gesproken over de emoties die dat opriep bij allen.

Fun als niemands bezit

Als laatste wilden de acteurs een opstelling met de volgende elementen die door de acteurs gerepresenteerd zouden worden: studenten, werkende jongeren, werk, inkomen, huisje boompje beestje, carrière en fun. Huisje boompje beestje probeerde met succes een centrale rol in te nemen, zittend kijken naar carrière die ze redelijk bedreigend vond. Als laatste kwam het element fun on stage. Wat we zagen was dat fun gewenst werd maar met mate op de werkvloer, carrière, werk en inkomen. Het werd gedeeltelijk uitgesloten maar fun liet zich niet inpakken door welk element dan ook. Fun was van fun en niemands bezit.

Een mooie avond met nieuwe inzichten, gevoelens, overdenkingen en een groot gevoel van “ik wil hier meer van”. Gaan we dus doen!

 

Sjoerd de Vries
Sjoerd de Vries heeft als organisatie adviseur en als -coach een onderscheidende systemische signatuur in advisering en coaching. Met innovatieve systemische adviesmethoden coacht en adviseert hij bij organisatie-, team- en persoonlijke vraagstukken.

Sjoerd de Vries is de drijfveer achter het merk van Systemisch Bureau SJOERD DE VRIES. Met zijn achtergrond als bestuurder, manager en uitvoerder heeft Sjoerd zowel nationaal als internationaal ervaring met wendbare organisaties. Overheden en organisaties die sterk beïnvloed worden door maatschappelijke ontwikkelingen. Op een innovatieve wijze mengt hij analytisch en systemisch denken om oplossingen en wegen te ontdekken die on the job passend zijn en mens en organisatie helpen om zijn of haar positie te optimaliseren. Hij brengt mensen en en groepen in beweging, of dat nu (politiek) bestuurders zijn, directies, leidinggevenden of teams.
Advies | Coaching | Cursussen / Trainingen |  Contact

Pin It on Pinterest

Share This